چکیده :

غالب الفاظ، در یک زبان، به همان معنی محدود و ابتدایی خود باقی‌ نمی‌مانند، بلکه در طیّ زمانها با پیشرفت و توسعة علوم از معنی و کاربرد نخستین خارج‌ می‌شوند، و با محفوظ ماندن معنی اصلی، به معانی وسیع‌تر و وجوه دیگری به کار می‌روند. این امر در اصطلاحات و کاربردهای علوم و ادبیّات بیشتر مشهود است. از جمله کلماتی که در طیّ قرون، در ادبیّات و کتب لغت، معانی و کاربردهای گوناگون‌ یافته است کلمة مجاز، مقابل حقیقت‌، است. مجاز metonymy را یکي از شگردها یا ترفندهاي زیبایي آفرین در شعر و نثر دانسته‌اند. در این گفتار به بررسي مجاز از نظر علماي بلاغت مي‌پردازيم.

کلید واژگان :

بلاغت، حقيقت، مجاز، علاقه، زيبايي شناسي



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک