ارزیابی و رتبه بندی مناطق روستایی شهرستان‌های استان گیلان از لحاظ شاخص‌های توسعه با استفاده از مدل‌های تصمیم‌گیری چند معیاره

توسعه نیافتگی و ابعاد مختلف آن از نشانه‌های مشخص تفاوتهای منطقه‌ای و عدم تعادلهای ناحیه‌ای است. این تفاوت‌ها و نابرابریها همواره زمینه‌های دستیابی به توسعه متعادل را با تهدیدات جدّی مواجه می‌کند، از اینرو برای از بین بردن عدم تعادلهای منطقه‌ای و فراهم کردن مبنای علمی و منطقی ارزیابی جامعی از وضعیت موجود توسعه‌ با در نظر گرفتن شاخص‌های مختلف امرِ بسیار ضروری است، چرا که با در دست داشتن این ارزیابی‌ها می‌توان به تهیه و تنظیم سیاستگذاریها و برنامه‌ریزی‌های لازم جهت فائق آمدن به مشکلات و مسائل مناطق محروم اقدام کرد. بگونه‌ای که اين نابرابري‌ها توأمان با برنامه‌ریزی‌های نادرست در مناطق روستايي ایران وضعيت حادتر از آن دارد. اگر بپذیریم امروزه کاهش نابرابري در استفاده از منابع، امکانات و تسهیلات، یکی از مهمترین معیارهاي اساسی توسعه پایدار در سطح مناطق روستایی تلقی شود در گام بعد شناخت و بررسي امكانات و تواناييها آن نیز هم برای تعیین میزان سطح توسعه يافتگي نواحي روستايي در فرايند سیاستگذاری توسعه - ملی،روستایی - به عنوان یک اصل به شمار می‌رود. تحقیق حاضر برای تبیین مباحث از نوع پژوهش کمی؛ از لحاظ میزان درجه‌ی کنترل غیر آزمایشگاهی و از نظر شیوه‌ی جمع آوری اطلاعات مبتنی بر روش اسنادی با استفاده از تحلیل مدلهاست و کلیه محاسبات با استفاده از نرم افزار spss تحت ویرژن 20 انجام شده است. نتايج و یافته‌ها نشان داد بر اساس رتبهبندی بخشهای استان گیلان در شاخصهای مختلف، بخش‌های سنگر، خمام، مرکزی انزلی، خشکبیجار، کوچصفهان، کومله، تولم، لشتنشا، جزء بخشهای برخوردار مشخص شده‌اند و همینطور بخشهای حویق، مرکزی سیاهکل، رحیمآباد، دیلمان، کرگانرود، اطاقور، سردار جنگل، لوندویل جزء بخشهای کم برخوردار آن هستند. و نهایتاً طبق مدلهای هشتگانه بخشهای سنگر و خمام در رتبههای اول و بخشهای رحیماباد و حویق در رتبههای آخر را به خود اختصاص داده‌اند؛ در ضمن پژوهش نشان این واقعیت شد که تفاوتها و نابرابريهاي عمیقی در سطح توسعه يافتگي بخشهای استان گیلان همچنان وجود دارد، در نتیجه اين تفاوتها لزوم تهيه و اجراي برنامهها و طرحهاي هدفمند جهت توسعه يکپارچه و متوازن روستاها برای سیاستگذاران و متخصصان روستایی بیش از گذشته آشکارتر ساخت.

روشهای تصمیمگیری چند معیاره، میزان توسعه یافتگی، توسعه روستایی، مناطق روستایی استان گیلان