ارتباط ویژگی های قرض الحسنه با اهداف و ابعاد توسعه پايدار

توسعه پايدار نوعي توسعه است كه همزمان از لحاظ زيست محيطي سازگار، از لحاظ اقتصادي واقع گرايانه و از لحاظ اجتماعي پاسخ گو باشد. اين توسعه بواسطه خلاء اخلاق، معنویت، عدالت اجتماعی و ... در نظريات رشد و توسعه اقتصادي سنتي تعریف شده است. مبناي نهاد قرض الحسنه، به عنوان بخشی از بانکداری اسلامی، همان بانكداري اخلاقي است كه با نگاه خيرخواهانه باعث پس انداز گروهي از افراد جامعه و امكان افزايش قدرت خريد گروهي ديگر از محل درآمدهاي آتي آنها مي¬شود. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط بين ويژگي هاي نهاد قرض الحسنه و توسعه پايدار است. این نهاد مي تواند از طرق مختلف بر رفتارهاي اقتصادي مردم در هر سه جنبه توسعه پايدار شامل اقتصادي، اجتماعي و محيط زيست مؤثر باشد. با تلاش در جهت بهبود توزیع درآمد، فقرزدايي و وام دهي در جهت كارآفريني، توليد و اشتغال، از جنبه اقتصادي، بواسطه نوع دوستي، مشاركت، جمع گرايي و حس مسئوليت پذيري در بعد اجتماعي و همچنين، وام دهي براي توليد و مصرف محصولات سازگار با محيط زيست و كاهش آلودگي ها در كنار ظرفيت فرهنگي براي محيط زيست مؤثر باشد. بنابراين، صندوق هاي قرض الحسنه مي توانند در فصل مشترك سه بعد پايداري فعالیت نمایند و از طریق جذب پس اندازهای مردم و اعطای وام های قرض الحسنه در راستای اهداف توسعه پایدار شامل مخالفت با مصرف بيش از اندازه، توجه به نسلهاي آينده و رفع نيازهای محرومین گام بردارند.

توسعه پايدار، قرض الحسنه، اقتصادي، اجتماعي، زيست محيطي