به منظور بررسی اثر تنش كم¬آبي و سطوح مختلف كود نیتروژن بر عملکرد و اجزاي عملکرد دانه گیاه دارویی هميشه بهار آزمایشی در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامي واحد بيرجند در سال 1388 به صورت کرت¬های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. در این تحقيق دور آبیاری در سه سطح (آبياري پس از 60، 120 و180 میلیمتر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر) به عنوان فاكتور اصلي و مقادير نیتروژن در چهار سطح (صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) ) به عنوان فاكتور فرعي مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر دور آبياري بر صفاتی مانند تعداد دانه در طبق، تعداد طبق در متر مربع، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت معني¬دار بود. با افزايش دور آبياري از 60 به 180 ميليمتر تبخير تجمعي از تشتك تبخير تمامی صفات مورد مطالعه فوق کاهش یافت. با افزایش دور آبیاری از 60 به 120 و 180 میلی متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر عملکرد دانه به ترتیب 9/28 و 3/79 درصد کاهش نشان داد. همچنين نتايج نشان داد كه اثر مقادیر كود نيتروژن بر تمامي صفات به جز تعداد طبق در متر مربع و شاخص برداشت معني¬دار بود به طوري كه افزايش نيتروژن تا 120 کیلوگرم در هکتار باعث افزايش صفات مورد مطالعه گرديد. ولی تفاوت معنی داری بین تیمار 120 و 180 کیلوگرم در هکتار نیتروژن وجود نداشت. اثر متقابل دور آبياري و مقادیر نيتروژن صفات مورد مطالعه را تحت تاثير قرار نداد. بر اساس نتايج اين تحقيق جهت دستیابی به حداکثر عملکرد دانه می توان از تیمار آبياري 60 ميلي متر تبخير از تشتك و 120 كيلوگرم نيتروژن در هكتار استفاده نمود.
کلید واژگان :تنش کم آبی، نیتروژن، عملکرد دانه، همیشه بهار
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک