فرسایندگی باران یا توانایی باران در جداسازی ذرات خاک و انتقال آنها به عنوان شاخصی مهم از باران در ارزیابی پتانسیل فرسایش زایی باران در یک منطقه است. این مشخصه از باران وابسته به ویژگی های باران (مقدار، شدت و غیره) می باشد. شاخص های مختلفی برای ارزیابی فرسایندگی باران ارائه شده اند. از این بین، شاخص فورنیه و فورنیه اصلاح شده به دلیل سادگی آن، کاربرد بیشتری دارد. بررسی تغییرات زمانی فرسایندگی باران برای پی بردن به حساسترین زمان در یک منطقه در جلوگیری از فرسایش ضروری است. در این راستا این پژوهش به منظور بررسی فرسایندگی باران ماهانه در حوزه آبخیزمهارلو شیراز در استان فارس در سال 1390 انجام گرفت. شاخص فورنیه اصلاح شده برای هر ماه از سال بر اساس داده های بارندگی ماهانه و فصلی برای داده های آماری 42 ساله ( از سال 1345 تا سال 1387) تعیین گردید. نتایج نشان داد که مقدار بارندگی و نیز شاخص فرسایندگی باران در ماه های مختلف سال دارای تفاوت معنی داری بود (001/0 >p). یشترین فرسایندگی باران در دی ماه بود که تفاوت معنی داری با ماه های آذر، بهمن طی دوره آماری مورد نظر نداشت. بنابر این می توان نتیجه گرفت ماه های آذر، دی و بهمن به عنوان ماه های فرساینده سال در حوزه آبخیز مهارلو بودند. اجرای اقدامات حفاظتی خاک برای کنترل فرسایش در ماه های مذکور ضروری می باشد.
کلید واژگان :فرسایندگی باران، شاخص فورنیه اصلاح شده، حوزه آبخیز مهارلو
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک