چکیده :

نانوکامپوزیت‌های پلیمری در مقایسه با رزین های پر شدۀ رایج دارای مشخصات عایق الکتریکی بهتری هستند. اما ، یکنواختی ضعیف در پراکندگی و تعامل ناکافی قالب پرکننده می‌توانند تاثیر معکوسی روی مشخصات عایقی نانوکامپوزیت‌ها داشته باشند. در این مقاله، استفاده از بسپارش پلاسما برای پوشش دادن لایه‌های پلیمری بسپار (اکسید اتیلن) نانوذرات سیلیس ارائه می‌شود. نشان داده می‌شود که پراکندگی بهتری حاصل شده و پیوندهای C-O بین گروه‌‌های عملکرد سطحی نانوذرات و پلیمر اپوکسی میزبان شکل می‌گیرند بسپارش پلاسما یک تکنیک ساخت امیدبخش در راستای بهبود هر چه بیشتر ترکیب دی‌الکتریک‌های نانوکامپوزیتی با مشخصات بهتر عایق الکتریکی فراهم می‌کند.

کلید واژگان :

کلمات کلیدی: پلاسما، تخلیۀ جزئی، درخت‌شدگی الکتریکی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک