معماري كُردي سبكي ناشناخته در ميان سبكهاي معماري ايراني

معماری کُردها را می توان یک معماری مختص به خود دانست که در طول تاریخ پر فراز نشیب کُردها نشأت گرفته از باورها، آیین ها ، فرهنگ و آداب و رسوم آنها می باشد ، معماری که شاید در نگاه اول تفاوت آن محسوس نباشد اما با ژرف اندیشی و مطالعه متون تاریخی می توان فهمید که یک معماری خود ساخته و دارای معنا و مفهومی خاص می باشد و شاید مانند زبان کُردی بتوان از آن به عنوان معماری کُردی یاد کرد. اثبات این مهم کاری بس سخت و دشوار است زیرا در هیچ جای تاریخ نامی از آن برده نشده است. ولی مسلماً این مهم را نمیتوان انکار کرد که فرهنگ کُردها به عنوان یک فرهنگ مستقل در طول تاریخ خاورمیانه تاثیرات بسزایی را در منطقه داشته و خوشبختانه همراه با کمترین تغییرات در طول تاریخ باقی مانده است، معماری نیز به عنوان بخشی ، لاینفک از فرهنگ دارای یک ساختار مختص به خود می باشد . مسلما وسعت جغرافیای فرهنگی ایران بسیار وسیعتر از جغرافیای سیاسی و نظامی آن بوده و هست، بنابراین معماری در کل به مثابه پدیده ای فرهنگی و معماری کُردی به عنوان جزء لاینفک معماری ایران زمین و سبکی از سبکهای مختلف معماری این سرزمین ردپاهایی در این جغرافیای فرهنگی از خود به یادگار گذاشته است . پژوهش پیشرو در پی آن است تا با بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی تاریخی و استناد به منابع کتابخانه ایی موجود دریچه ای نو بر وجوه مختلف معماری دیار کُردستان بگشاید. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که معماری کُردها همانند، زبان، لباس، تکنیکهای کار و تولید و تجارت و جنگ و آداب و رسوم و ... یک معماری خود ساخته است که می توان آنرا بعنوان سبکی نا شناخته در میان سبکهای معماری ایرانی قلمداد کرد.

معماری کُردی، کُردستان، ، تاریخ، فرهنگ، آیین