از یک دهه قبل از آغاز هزاره جدید رویکرد به توسعه شهری دگرگونی مهمی در پارادایم خود را تجربه کرده است و آن رویکرد پائین به بالاست الگویی که تاکید بنیادین بر نقش مردم در محل زندگی خود دارد. لذا با فزونی گرفتن نیازها و تقاضاهای شهروندان برای حضور و مشارکت در تصمیم¬گیری¬ها سازمان¬های مردمی مورد توجه قرار گرفته¬اند. در این میان، سازمانهای مردم نهاد به گروههای داوطلبانه و غیرانتفاعی از شهروندان گفته می شود که غالباً برای اهداف انسان دوستانه در سطوح محلی، ملی و بین المللی سازمان یافته اند. امروزه سازمان¬های مردم¬نهاد نقش مهمی در بهبود مشارکت و افزایش و تقویت حضور و نقش شهروندان در تصمیم گیری¬ها، افزایش آگاهی شهروندان، تولید سرمایه فرهنگی و اجتماعی و در مجموع پیشبرد اهداف توسعه پایدار ایفا می¬کنند. لذا، سازمان¬های مردم¬نهاد در کشورهای در حال توسعه و بویژه کشورمان از جایگاه مناسبی برخوردار نیستند خوشبختانه در کشورما نیز، موضوع سازمان های مردم نهاد در قانون اساسی مورد توجه ویژه قرار گرفته است و در طی چند دهه گذشته به طور جدی تری دنبال می گردد. . در این بین مسئولان و سیاست گذاران کلانشهر ها پیشگامان کشور در این زمینه بوده و قوانین و مصوبات متعددی در این زمینه تدوین نموده اند. تحقیق حاضر از نوع اسنادی است و روش پژوهش آن تحلیلی- توصیفی است و هدف از این پژوهش تدوین سازوکاری لازم برای خلق و ارتقای فزاینده تعامل سازنده شهرداری ها با سازمانهای مردم نهاد در چارچوب اصول قانونی و اختیارات آن می باشد. از این رو با توجه به ادبیات جهانی ، راهکارهای نیل به شکل گیری سازمان های مردم نهاد به خوبی بررسی شده است.
کلید واژگان :سازمانهای مردم نهاد، مشارکت مردم، آگاهی شهروندان،سرمایه های فرهنگی،اجتماعی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک