مساله ماکزیمم پوشش P-HUB تک تخصیصی و توسعه تابع پوشش جزئی

ماکزیمم پوششp - هاب، بهترین مکان هاب ها و تخصیص بهینه نقاط تقاضا به آنها را با هدف ماکزیمم کردن کل تقاضای پوشش داده شده توسط هاب ها مورد بررسی قرار می دهد. در این مساله با درنظر گرفتن یک شعاع پوشش، تلاش می شود که فاصله هر دو نقطه ای که انتقال کالا بین آنها صورت می گیرد از مقدار داده شده تجاوز نکند. مدل کلاسیک این مساله با پوشش باینری تعریف می شود. در پوشش باینری اگر فاصله یک جفت مبدا و مقصد از مقدار مشخص کمتر باشد امکان پوشش وجود دارد ولی اگر این فاصله بیشتر از مقدار مشخص باشد تقاضای بین جفت مبدا و مقصد مفروض، پوشش داده نمی شوند. ما در این مقاله مفهوم پوشش را با بکارگیری دو پارامتر پوشش که هر کدام تابع هایی خطی هستند توسعه دادیم. به منظور بررسی کارایی توابع پوششی معرفی شده، مدل مساله مورد نظر را با پارامترهای پوششی موجود در ادبیات موضوع برای این مساله مقایسه کرده ایم. از نرم افزار GAMS و داده های CAB استفاده و نتایج محاسباتی را با یکدیگر مقایسه کرده ایم. نتایج بدست آمده نشان می دهد توابع خطی معرفی شده، پوشش بهتری را ایجاد می کند.

مساله ماکزیمم پوشش p- هاب، پوشش باینری، پوشش جزیی