چکیده :

گردشگری از دیرباز به‌عنوان یکی از تفریحات رایج مردم بوده و انسان‌ها ترجیح می‌دهند که برای گذراندن اوقات فراغت خود به گردش در محیط طبیعی اطراف بپردازند. آسایش در یک منطقه صد درصد ثابت نیست و برای افراد برحسب سن، سلامت، فعالیت بدنی، نژاد، نوع لباس، فصول مختلف سال، خو گرفتن افراد به محیط به‌طور نسبی تغییر می‌کند. تأثیر مستقیم برخی از عناصر زیاد و تأثیر مستقیم برخی از آن‌ها کمتر است. که بیشترین تأثیر بر وضعیت آسایش انسان، پارامترهای اقلیمی مانند دما، رطوبت، بارش، تابش آفتاب، و باد دارد. در این تحقیق با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی و شاخص اقلیم گردشگری TCI میچوفسکی (1985) به ارزیابی اقلیم گردشگری استان فارس پرداخته‌شده است. این شاخص به شکلی سیستماتیک شرایط اقلیمی را برای فعالیت گردشگری با استفاده از پارامترهای حداکثر ماهانه دمای روزانه، میانگین دمای روزانه، میانگین بارش ماهانه، میانگین دمای خشک، میانگین رطوبت نسبی، میانگین ساعت آفتابی و سرعت باد انجام می‌دهد. ازاین‌رو پارامترهای اقلیمی مربوط به 24 ایستگاه سینوپتیک در استان فارس طی دوره‌ی آماری 1393-1387 در نظر گرفته شد و سپس با استفاده از شاخص TCI شرایط آسایش استان فارس در مقیاس ماهانه تبیین گشته است، به‌گونه‌ای که بتواند تأثیر آن را در جذب توریست مشخص نماید.

کلید واژگان :

اقلیم گردشگری، شاخص TCI، سیستم اطلاعات مکانی، آسایش اقلیمی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک