توسعه پایدار با رویکرد اقتصاد مقاومتی و اقتصاد دانش بنیان

اقتصاد مقاومتی ادبیاتی جدید در حوزه اقتصادی است که برای مقابله با تحریم ها مطرح شده تا بتواند بر مبنای مولفه ها و ساختار خاص خود، تهدید بزرگ تحریم را به فرصت تبدیل نماید. اقتصاد مقاومتی به عنوان یک روش مهم در تغییر مسیر اقتصادی و توسعه کشور محسوب می گردد که سبب بازسازی و احیاء اقتصاد ملی و توسعه پایدار می شود؛ از اینرو موجودیت این اقتصاد بی سابقه است لذا هدف این پژوهش تعریف، تبیین و شناسایی مولفه های آن خواهد بود. اقتصاد مقاومتی، اقتصادی است فعال و پویا مبتنی بر دانش وسرمایه بومی که هماهنگ با سیاستهای کلان سیاسی و امنیتی کشور می باشد و ضمن تبدیل تهدید ها به فرصت و مقابله با تحریمها می تواند روند توسعه و پیشرفت کشور را ادامه داده و حفظ نماید. لذا هسته اصلی آن، اقتصاد دانش بنیان است که اقتصاد مقاومتی را پایدار کرده و از طریق کاهش عنصر وابستگی به دانش از تحریم به عنوان یک فرصت برای بهبود نظام اقتصادی با رویکرد دانش بنیان استفاده کند؛ چرا که اقتصاد دانش محور خیز نوینی است که در آن اقتصاد تولید محور و سنتی جای خود را به اقتصاد مبتنی بر دانش داده و به طور مستقیم بر اساس تولید، توزیع و مصرف دانش شکل می گیرد و می تواند منبع درآمد جایگزین فروش نفت باشد. زیرا مزیت برجسته این اقتصاد نوین تمام نشدنی و تحریم ناپذیر بودن منبع آن یعنی دانش می باشد. بنابراین در این مقاله ضمن بررسی جایگاه اقتصاد دانش بنیان در اقتصاد مقاومتی به تبیین ضرورت، مولفه ها و ساختار آن خواهیم پرداخت.

توسعه پایدار، اقتصاد دانشی، اقتصاد مقاومتی، تولید ملی، شرکتهای دانش بنیان.