تحلیل اثر پهنا و طول ترک ورقهای دارای ترک غیرمرکزی بر ضریب تصحیح با استفاده از روش عددی اجزاء محدود

مکانیک شکست زیرمجموعهای از علم مکانیک است که به بررسی نحوه ایجاد و انتشار ترک در سازههای مختلف میپردازد. در مسائل شکست برای پیشبینی گسترش ترک و میزان مقاومت سازه در برابر شکست، از پارامترهایی به نام عامل شدت تنش و ضریب تصحیح استفاده میشود. از موارد موثر بر این دو پارامتر میتوان به نسبت طول ترک به پهنای ورق اشاره کرد. مقاله حاضر به بررسی عملکرد روش اجزاء محدود جهت محاسبه ضریب تصحیح مرتبط با پهنا و طول ترکهای مختلف در ورق های دارای ترک غیرمرکزی می پردازد. سایر محققین نیز با استفاده از روش بسط لورنت به محاسبه ضریب تصحیح پرداختهاند که مقایسهای با نتایج آن انجام میشود. جهت بررسی عملکرد روش اجزاء محدود به ارزیابی ورق دارای ترک غیرمرکزی با خروج از مرکزیت در امتداد محور y ، دارای نسبت طول به عرض و طول ترک مختلف با استفاده از شبیهسازی در نرمافزار ABAQUS و روش گسترش ترک پرداخته میشود. با توجه به نتایج حاصل از روش گسترش ترک مشاهده میگردد که نتایج این روش دارای تطابق خوبی با نتایج بهدست آمده از روش بسط لورنت میباشد؛ بنابراین میتوان بهجای صرف زمان و هزینه زیاد جهت آزمایش و اندازهگیری طول ترک و مسیر انتشار آن در هر مرحله از بارگذاری، از شبیهسازی به کمک نرمافزار و استفاده از روش اجزاء محدود بهره برد.

عامل شدت تنش، ضریب تصحیح، اجزاء محدود، ترک غیرمرکزی، روش گسترش ترک