حمل و نقل پایدار و نقش آن در توسعه شهری پایدار

حمل و نقل پایدار به رویکردی گفته می شود که بازتاب و هزینه های محیطی-اجتماعی را نشان می دهد، به ظرفیت قابل تحمل احترام می گزارد و بین نیازهای جابه جایی و ایمنی، و نیازهای دسترسی، کیفیت محیطی و سرزندگی توارن برقرار می کند. فرآیند توسعه حمل و نقل پایدار باید از طریق تلاش و همکاری در عملکرد و درك اینکه چگونه جنبه های اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی را با روشی یکپارچه، ارزیابی نمود، تداوم داشته باشد. توسعه شهرنشینی به موازات تحول فناوری حمل و نقل این حقیقت را به روشنی نشان می دهد که تحول و توسعه شهر با تحول و توسعه فناوری حمل و نقل قرین است و در این تقارن و هم زمانی نقطه انفجاری شهرنشینی و یا توسعه شهری و تولد کلان شهرها و غول شهرها با نقطه انفجاری فناوری حمل و نقل- به ویژه حمل و نقل شخصی- رابطه ویژه ای را ترسیم می کند. این تا آنجاست که امروزه شاخص ترین و بارزترین و مشترك ترین ویژگی کلان شهرها مسئله حمل و نقل و طیفی از مشکلات ترافیکی ناشی از حمل و نقل ناکارآمد آنهاست. این مسئله خود معضلات یا عوارضی از قبیل تخلفات، تصادفات، آلودگی های تنفسی، آلودگی های شنیداری، اختلالات در روابط آب، هوا، خاك، جرم و جنایت، ناراحتی های عصبی و قلبی و ریوی و ده ها عارضه دیگر را به دنبال آورده است. هر یک از این مشکلات به تنهایی همچون کابوسی در برابر مدیریت های شهری قد علم کرده است و بخش عمده ای از توان آنها را به مصرف می رساند . هدف این تحقیق شناسایی عوامل موثر بر بر حمل و نقل پایدار و نقش آن در توسعه شهری پایدار می باشد.

حمل و نقل پایدار، توسعه پایدار شهری، اقتصاد سبز، حمل و نقل سبز