بررسی سبک آذری در معماری امامزادگان کشور با تاکید بر آرامگاه امامزاده جعفر و گنبد سرخ مراغه

بی گمان، آرامگاه، به استثناي مسجد، بیشتر از هر نوع بناي معماري در ایران دوره اسلامی مورد توجه عام بوده است. آرامگاه امامزاده ها در نسج جامعه و فرهنگ ایرانی ریشه دوانده، کمتر شهري در این کشور است که سهمی از چنین بناها نداشته باشد. هر یک از این امامزاده ها براساس سبک و سیاق خاصی بنا شده اند که یکی از این سبک هاي معماري سبک آذري است که با توجه به مشخصات تاریخی، جغرافیایی، ویژگی هاي معماري و بناهاي بازمانده منسوب به سبک آذري می توان آنرا به معماري اسلامی ایران در دوره ایلخانی (ایرانی- مغول) منطبق با آمیزش و ترکیب و تلفیق معماري جنوب و سنت ها و روش هایی که از روزگاران کهن، » ساخت و این سبک بنابراین هدف این نوشتار بررسی سبک آذري در .« به حق نام آذري گرفت » پدید آمد و « بومی آذربایجان شده بود معماري امامزادگان کشور با تاکید بر آرامگاه امامزاده جعفر و گنبد سرخ مراغه است تا با شناخت مشخصات علائم و نشانه هاي این سبک در ساختار بناهاي تاریخی بتوانیم به یکسري دستورالعمل براي بافت هاي جدید دست یابیم که برگرفته از معماري اصیل ایرانی باشد. یافته ها نشان می دهد یکی از آثار ارزنده که با شروع ساخت آن، دوره رازي در معماري ایران به پایان می رسد، برج یا گنبد سرخ مراغه است که در افواه مردم آذربایجان به گنبد قرمز معروف است و نقطه عطف و شروع سبک آذري در معماري می باشد که تلفیق آجر و کاشی و استفاده از کاشی در تزیین بناهاي تاریخی ایران از مشخصه هاي این دوره است. همچنین بقعه امامزاده جعفر در حاشیه غربی خیابان هاتف در منطقه 3 شهر اصفهان از بناهاي برج مانند قرن هشتم، که براساس سبک آذري بنا شده است که شکل بقعه در قسمت پایین هشت ضلعی و سطح آن کوتاه و مسطح می باشد.

آرامگاه، امامزادگان، سبک آذری، امامزاده جعفر، گنبد سرخ مراغه