چکیده :

براساس نظریات رشد درونزا، دانش، نوآوری و تکنولوژی مهمترین عوامل تأثیرگذار بر رشد اقتصادی هستند. از طرفی این دیدگاه وجود دارد که با افزایش رشد اقتصادی امکانات و منابع مالی بیشتری در اختیار کارآفرینان قرار میگیرد که این میتواند به نوبه ی خود ابداعات و نوآوری را گسترش دهد. در واقع ممکن است یک جریان دایره وار بین انتقال تکنولوژی و رشد اقتصادی وجود داشته باشد. به طوری که انتقال تکنولوژی، رشد اقتصادی را افزایش داده، و رشد اقتصادی خود میتواند به افزایش انتقال تکنولوژی منجر شود. مديريت بهينه تكنولوژي در سطح كلان جامعه باعث افزايش بهره وري، رشد توليد و صادرات مي شود. تكنولوژي هاي جديد موجب تقويت جابجايي عوامل توليد و ايجاد تنوع بيشتر در توليدات مي باشند. علاه بر آن، تكنولوژي باعث تغيير هزينه نسبي توليد و نيز افززايش مزيت نسبي بنگاه ها و در نهايت كشورها مي شود. دستيابي به تكنولوژي هاي جديد به بنگاههاي اقتصادي اجازه مي دهد توان توليدي خود را ارتقاء بخشند كه اين امر نيز منجر به رشد ظرفيت، كاهش هزينه، افزايش كيفيت و افزايش سرعت در تحويل كالا ورشد اقتصادي كشور مي شود. هدف از اين مقاله بررسي اثر ارتقاء تكنولوژي بر رشد توليد ناخالص داخلي در كشور است.در اين مقاله اهميت عامل تكنولوژي بر رشد اقتصادي از طريق مدلهاي رشد درونزا توضيح داده مي شود و ضمن بررسي مدل رشد درونزاي رومر، يک مدل رياضي براي رشد اقتصادي ايران ساخته و اثر تكنولوژي، سرمايه انساني و ساير عوامل بر اساس آزمون انجام شده به روش رگرسيون چند متغييزره برآورد گرديده است.

کلید واژگان :

انتقال تکنولوژی، رشد درونزاي اقتصاد تكنولوژي، سرمایه انسانی، رشد اقتصادی، کشورهای در حال توسعه



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک