مصرف فزاینده باريت، كاهش عيار كانسنگ و افزايش باطله هاي انباشته شده در كارخانه درين كاشان باعث شد تا فرآوري مجدد باريت موردتوجه قرار گیرد. باريت از مهم‌ترین اجزاء تشكيل دهنده گل حفاري است و حدود 90% از باريت استخراج شده جهان در اكتشافات نفت خام مصرف مي شود. با توجه به بازدهي پايين جداكننده هاي ثقلي چون جيگ، كه بيشترين كاربرد را در جدايش باريت دارند نياز به فرآوري مجدد باطله-هاي انباشته محسوس است.
در این مطالعه بهینه سازی و مدل سازی فرآیند پرعیارسازی ثقلی (جیگ) باطله باریت درین کاشان با استفاده از روش طراحی آماری D-Optimal انجام شد. دبی آب ورودی، تعداد فرکانس، ضخامت بستر جیگ و اندازه ذرات بار ورودی به عنوان متغیرهای ورودی در نظر گرفته شدند. مدل خطی بر پاسخ بازیابی محصول سنگین برازش شد. بر اساس نتایج به دست آمده، موثرترین عوامل برای بازیابی محصول سنگین ضخامت بستر و دبی آب ورودی به جیگ هستند. با افزايش دبی آب ورودی به جیگ از 6 تا 18 لیتر بر دقیقه، مقدار بازیابی محصول سنگین، از 25/62 تا 14/36 درصد کاهش و با افزایش ضخامت بستر از 1 تا 3 سانتی متر، بازیابی محصول سنگین از 35/71 تا 89/25 کاهش می یابد.
