بررسی اثر کاربرد زئولیت کلسیک و پتاسیک بر سبز شدن شاهی

سبز شدن یکی از مهمترین مراحل رشد در گیاهان محسوب می‌شود که شکست یا موفقیت زراعت را مشخص می‌کند. عوامل متعددی بر روی سبز شدن تأثیر دارد و تحقیقات بسیاری بر روی این عوامل صورت گرفته است. زئولیت به عنوان یکی از مواد اصلاح کننده و نگهداشت رطوبت در خاک می‌تواند بر روی سبز شدن بذرهای کاشته شده موثر باشد. بنابراین این تحقیق به منظور مطالعه تأثیر زئولیت بر سبز شدن شاهی به صورت بلوک کاملا تصادفی و در قالب طرح فاکتوریل در سال 1392 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند انجام شد. در این مطالعه زئولیت (در دو نوع کلسیک و پتاسیک) به عنوان تیمار اصلی و مقدار آن (در سطوح 1٪، 3٪، 5٪ و 7٪ وزنی) به عنوان تیمار فرعی در سه تکرار و جمعاً در 24 گلدان صورت گرفت. همچنین به منظور مقایسه‌ی نتایج با خاک بدون زئولیت، سه گلدان به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که نوع و مقدار زئولیت به ترتیب در سطح احتمال 5٪ و 1٪ بر زمان سبز شدن (D05) تأثیر معنی‌دار دارند. همچنین اثر متقابل آن‌ها در سطح احتمال 5٪ بر زمان سبز شدن تأثیر معنی‌دار داشته است. مقدار زئولیت بر زمان تا 10٪ سبز شدن (D10) و زمان تا 50٪ سبز شدن (D50) به ترتیب در سطح احتمال 5٪ و 1٪ تأثیر معنی‌دار دارد. نوع زئولیت بر درصد سبز شدن و وزن تر برگ و ساقه به ترتیب در سطح احتمال 0/1٪ و 1٪ تأثیر معنی‌دار نشان داد. بیشترین درصد سبز شدن به تیمار 3٪ وزنی زئولیت کلسیک با 86/66٪ و کمترین درصد سبز شدن به تیمارهای زئولیت پتاسیک با مقادیر 5٪ و 7٪ وزنی به ترتیب با 23/33٪ و 25/55٪ تعلق دارد و این مقادیر از لحاظ آماری معنی‌دار می‌باشند. با به کارگیری 5٪ وزنی زئولیت پتاسیک زمان تا 5 درصد سبز شدن (D05) و زمان تا 10 درصد سبز شدن (D10) به صورت معنی‌داری افزایش یافت.

بیرجند، زئولیت پتاسیک، زئولیت کلسیک، سبز شدن، شاهی