روسازی یکی از سرمایه‌های مهم کشور است. ارزیابی و بررسی وضعیت روسازی راه‌ها همواره بعنوان یكی از اولویت‌های مهم در سیستم مدیریت روسازی مطرح بوده است. برای محاسبه هر یک از شاخص‌ها پارامترهایی از روسازی مد نظر قرار گرفته که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به تغییر شکل‌ها، میزان ناهمواری، مساحت لکه گیری‌ها، ترک و شیار افتادگی چرخ و ... اشاره نمود. روش‌های مختلفی در ارزیابی وضعیت روسازی راه ارائه شده است که هر یک براساس تئوری و فرضیات متفاوت و ساده است. در این پژوهش به بررسی وضعیت روسازی راه واقع در شهرستان قوچان که در استان خراسان رضوی قرار دارد، پرداخته شده است. براساس مطالعات و بازديدهاي ميداني از سطح خيابان‌های مورد مطالعه وضعيت آسفالت در بيش از 60 درصد مسير نامطلوب بوده و در نقاط مختلف انواع خرابي‌ها از جمله ترك‌هاي برشي و موزاييكي و در نهايت انهدام کلی سازه روسازی در قسمت‌های از سطح خيابان مشاهده مي‌شود. در نقاطي كه رويه آسفالت دچار ترك شده و وسعت يافته ميزان زبري راه بشدت افزايش يافته و باعث افزايش شديد استهلاك وسايل نقليه و كاهش سرعت طرح و كاهش شديد ايمني عبور و مرور وسايل نقليه مي‌گردد. بخصوص در فصول بارندگي اين وضعيت بشدت بحراني‌تر مي‌شود و با اينکه در قسمت‌هايي از مسير لکه‌گيري‌های موضعی اجرا شده عدم استحکام لايه روسازی موجود و باعث ایجاد خرابی می‌شود.
کلید واژگان :روسازی راه، شاخص‌های روسازی، مدیریت روسازی راه، زبری
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک