خواص درمانی گیاه بابونه

گیاهی است یکساله، بسیار معطر و به ارتفاع 02 تا 02 سانتی متر که به طور خودرو در مزارع، بوستانها، کنار جاده ها و 1 تا 0 سانتی متر / اماکن بایر و سایه دار می روید ساقه آن دارای انشعاباتی است که هر یک به کاپیتولهائی به بزرگی 5 منتهی می شود برگهای آن بریدگی های باریک و دراز با ظاهر برگچه مانند دارد. در هر کاپیتول آن 0 نوع گل یکی زبانه ای به رنگ سفید و دیگری لوله ای و به رنگ زرد دیده می شود. گلهای زباله ای آن که در حاشیه کاپیتولها قرار دارند پس از شکافتن کامل، حالت خمیده به سمت پائین پیدا می کنند بنحوی که از نظر کلی ظاهر چتر باز یا نیمه باز به کاپیتول می بخشند. میوه اش فندقه و بسیار کوچک است منشأ اصلی این گیاه نواحی مختلف مدیترانه بوده است ولی امروزه پراکندگی وسیع در اروپا و نواحی معتدله آسیا پیدا نموده است قسمت مورد استفاده این گیاه کاپیتولهای آن ) است که در فاصله ماههای اردیبهشت تا مهر آنرا از ساقه جدا می کنند ) 5 . بابونه را به عربی بابونج میگویند و دارای انواع رومی و شیرازی است. گیاهی است مقوی، ضد درد و تشنج، نیرو بخش و تب بر، لذا دم کرده آن در بیماریهای معده و سوء هضم تجویز میگردد. در درد دندان، اعصاب و هضم غذا به کار میرود. در ماههای خرداد و مرداد گلهای بابونه باید چیده شود و در سایه خشک گردد سپس آن را دم کرده میآشامند.

بابونه، گیاه دارویی و خواص درمانی