طراحی مدل برنامه ریزی جهت توانمندسازی زنان روستایی به منظور ایجاد تعاونی زنان

هدف: دستیابی به توسعه بدون مشارکت فعال زنان بالاخص زنان روستایی، در تمامی عرصه¬ها اعم از خانوادگی، اقتصادی و اجتماعی امکان¬پذیر نمی¬باشد. به¬منظور مشارکت و ایفای نقش مؤثر زنان روستایی، ضرورت توجه به مقوله توانمندسازی این قشر امری حیاتی می¬باشد. از آنجا که تعاونی¬ها به عنوان تشکلی ارزشمند، قادر خواهند بود با تجمیع منابع و سرمایه¬ها (اجتماعی، انسانی، مالی و ...) از فرصت¬ها و پتانسیل¬های موجود به نحوی کارا بهره برده و در برطرف نمودن چالش¬ها و مشکلات پیش¬رو، از مشارکت اعضا در رفع آنها سود جوید، بنابراین، توانمند نمودن زنان روستایی جهت تشکیل تعاونی امری مهم می¬باشد. لذا، این پژوهش با هدف طراحی یک مدل برنامه¬ریزی جهت توانمندسازی زنان روستایی در تشکیل تعاونی انجام گرفت. روش تحقیق: در این پژوهش از روش تحلیل اسنادی استفاده گردید که شامل انتخاب موضوع، تعیین اهداف و سؤالات، بررسی¬های اکتشافی و پیشینه پژوهش، انتخاب رویکرد نظری، جمع¬آوری منابع، نمونه¬گیری و تکنیک¬های بررسی منابع، پردازش، نگارش و گزارش پژوهش و گمانه¬زنی/ نظریه بود. نتایج: یافته¬ها مشخص نمود که براساس مدل برنامه¬ریزی ارایه شده، هشت گام نیاز است تا زنان روستایی توانمندی¬های لازم برای تشکیل تعاونی را کسب کنند. این مراحل شامل بررسی موقعیت، دسترسی، سازمان¬دهی، مشارکت، طرح-ریزی، برنامه کار و اجرای آن، کنترل و ارزشیابی و پیگیری می¬باشند. پیشنهادها: بر همین اساس می¬توان پیشنهاد داد که با توجه به اينكه شناخت وضع موجود در گام¬های اولیه تشکیل تعاونی و ايجاد تغيير نقش كليدي دارد، شناسايي عوامل بازدارنده و تسهيل-كننده ایجاد تعاونی و توانمندسازي زنان روستايي ضروري است.

زنان روستایی، توانمندسازی زنان، تعاونی زنان، مدل برنامه¬ریزی، توسعه روستایی.