چکیده :

تحقیق حاضر با هدف ارزشیابی برنامه¬های آموزشی- ترویجی طرح کشاورزی حفاظتی و برونداد آن براساس ارکان چهارگانه نظام آموزشی انجام گردید. این تحقیق به شیوه پیمایشی و با ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه مورد بررسی، کلیه گندمکاران مشارکت¬کننده در طرح کشاورزی حفاظتی بودند که در برنامه¬های آموزشی- ترویجی این طرح در سه استان گلستان، فارس و خوزستان، شرکت نموده¬اند (1204N=). 384 کشاورز از طریق نمونه¬گیری طبقه¬ای تصادفی متناسب و براساس جدول رجسی و مورگان انتخاب شدند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط پانلی از متخصصین تأیید گردید. برای تأیید پایایی ابزار پژوهش نیز یک مطالعه راهنما و تکمیل 30 پرسشنامه توسط کشاورزان خارج از جامعه آماری و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ صورت پذیرفت. یافته¬ها مشخص کرد که اکثریت کشاورزان از سطح بالایی از انتقال یادگیری پایداری برخوردار بودند. همچنین، یافته¬ها نشان داد که میانگین متغیرهای اعتبار محتوای آموزشی درک¬شده، ویژگی¬های آموزشگر و حمایت ناظر در برنامه¬های آموزشی- ترویجی طرح کشاورزی حفاظتی به طور معنی¬داری از حد مطلوب بیشتر است. اما، میانگین متغیر آمادگی فراگیر به طور معنی¬داری از میانگین مقیاس کمتر بود. درنهایت، می¬توان نتیجه گرفت که برنامه¬های آموزشی- ترویجی کشاورزی حفاظتی برونداد مناسبی داشته است.

کلید واژگان :

ارزشابی برنامه¬های ترویجی، انتقال یادگیری پایداری، کشاورزی حفاظتی، کشاورزی پایدار.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک