نقش سرمایه داری علمی در اصلاح قوانین آموزشی

در پژوهش حاضر برای پاسخگویی به این سوال که "چگونه می توان قوانین آموزشی دانشگاهها را به سمت ارتباط دانشگاه و بازار کار با توجه به سرمایه داری علمی تغییر داد؟ و قوانین آموزشی جدید در این راستا چیست؟ از رویکرد تحقیق کیفی مطالعه موردی چندگانه ابزاری استفاده شد. جامعه آماری شامل؛ محققان، تیم- های تحقیقاتی، روسا و معاونین دانشگاه، سازمانهای بینابینی )مانند دفاتر انتقال فناوری، مراکز رشد، پارکهای علم و فناوری و ...( و اعضای هیئت علمی بود که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند محقق با 19 نفر نمونه به اشباع نظری دست یافت. جهت گردآوری دادهها از مصاحبه نیمه ساختار یافته و برای صحت روایی و پایایی تحقیق نیز از روش قابلیت اعتماد یا اعتمادپذیری استفاده شد. با روش تحلیل مضمون برای تجزیه و تحلیل مصاحبهها از کدگذاری آزاد یا باز 3و کدگذاری محوری 4استفاده شد. نتایج تحقیق دربرگیرنده 205 کد باز بود که از آن 56 مفهوم و 4 مقوله اصلیاز جمله ایجاد شرکت های دانش بنیان، توجه به اهمیت فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان عاملی مهم در فرایند تدوین قوانین آموزشی جدید، توجه به اهمیت استقلال دانشگاه ها، بین المللی سازی و توجه به فرایند جذب دانشجوی خارجی برای نوآوری در فرایند کسب و کار استخراج گردید.

سرمایه داری علمی، قوانین آموزشی، ارتباط صنعت و دانشگاه