این پژوهش با هدف بررسي رابطه بین بهره گیری از راهبردهای آینده پژوهی (آینده ممکن، آینده محتمل و آینده مطلوب ) و توانمند سازی با بهره وری منابع انسانی انجام شد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی ، به لحاظ روش جمع آوری داده ها کمی و از نظر ماهیت جزء پژوهشهای توصیفی (غیر آزمایشی ) و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دبیران آموزش و پرورش دوره متوسطه شهرستانهای استان تهران در سال تحصیلی 94-1393 تشکیل داده اند. شیوه نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای بوده که بدین ترتیب از بین نواحی بیستگانه شهرستانهای استان تهران ، سه منطقه شهرری،دماوندورودهن به طور تصادفی برای پژوهش انتخاب شدندو نهایتاً تعداد 213 نفر از دبیران مدارس متوسطه مناطق یاد شده برای پاسخگویی انتخاب شدند. ابزار پژوهش مشتمل برسه پرسشنامه محقق ساخته بهره گیری از راهبردهای آینده پژوهی، توانمند سازی منابع انسانی و بهره وری منابع انسانی در آموزش و پرورش بود. برای بررسی روایی پرسشنامه ها به لحاظ محتوا از نظر ده تن از اساتید و متخصصین مربوطه استفاده شد و پایایی ابزارهای پژوهش با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0، 87/0 و 93/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بهره گیری از راهبردهای آینده پژوهی و توانمند سازی با بهره وری منابع انسانی داراي رابطه مثبت و معناداري دارد. راهبردهای آینده پژوهی با میزان بتای 28/. دارای اهمیت بیشتر و توانمند سازی با بتای 23/. دارای اهمیت کم تر بود.
