بررسی میزان برخورداری فضای کاربری اراضی روستا- شهری نمونه موردی بخش جاجرود

بخش جاجرود در شرق شهر تهران به عنوان ناحیه ای با رشد بالا و مراتع وسیع حفاظت شده با تنوع فعالیتهای اقتصادی، اجتماعی و طبیعی روبرو است. گستردگی فضا در این ناحیه تغییرات کاربری زمین را دربرداشته است. لذا هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش فضایی کاربریهای اراضی روستا- شهری در بخش جاجرود است. تحقیق حاضر دارای روشی کیفی بوده که با استناد منابع دسته اول و مصاحبه به جمع آوری سنجه های آن پرداخته شد. روش تحلیل داده ها با مقایسه سطح برخورداری بین نمونه های تحقیق حاصل شد و نتایج نشان داد روستای صنعتی کمرد دارای بیشترین برخورداری است و روستا شهرهای سعیدآباد و خسرو آباد در جایگاه بعد قرار دارند که در این بین محروم ترین روستا نیز ترقیان شناخته شد. ناحیه مذکور از رشد سریع در تغییر کاربری اراضی به ویژه در روستا- شهر سعیدآباد برخوردار است. بررسی نمونه های روستایی در این پژوهش نشان می دهد که کاربری اراضی در این بخش کارکردی غیر زراعی مبدل شده اند و تقریبا فعالیت زراعی ندارد، لیکن برآیند رویکرد الگوی تغییرات مکانی تبدیل روستاهای بین محوری به روستاهای صنعتی، استراحتگاهی، تجاری، ویلایی است که در معرض دید قرار می دهد. در این راستا آرایش فضایی مناسب برای استقرار انواع فعالیت، با برنامه ریزی و پیش بینی های آینده هرچند نیازمند صرف زمانی طولانی گردد، نتایج مطلوبی بهمراه خواهد آورد

دیدگاه فضایی، کاربری اراضی، تناسب تخصیص، ضریب برخورداری، بخش جاجرود