اين مقاله روش جديدي را براي سنكرون سازي اسيلاتورهاي قلبي به كمك تئوري اندازه پيشنهاد ميكند. يك مدل براي
بررسي اثر تقابل بين هر كدام از اسيلاتورهاي غير خطي كوپل شده گره سينوسي و گره دهليزي بطني در نظر گرفته شده است. براي
پياده سازي اين روش، از بين مدلهاي مختلف سلولي، سيستم وندر پل انتخاب شده است. هدف از سنكرون سازي يكسان شدن
مسيرهاي حالت سيستم پاسخ با سيستم راه انداز و صفر شدن خطا مي باشد. در صورت عدم سنكرون بودن بين دو اسيلاتور انواع
آريتمي هاي بلاكينگ به وجود مي آيد. ابتكار به كار بردن اين روش رياضي به صورت كاربردي براي حل يك مساله كنترلي استفاده
شد.از مزاياي اين روش اين است كه كنترل ها به صورت قطعه اي ثابت به دست مي آيند. در روش پيشنهادي در كمتر از 10 ثانيه
سنكرون سازي انجام مي گيرد .
کلید واژگان :
اسيلاتورهاي كوپل شده ، برنامه ريزي خطي، تئوري اندازه، سنكرون سازي، معادلات وندرپل
