ترنم زلال کلام الهی در شعر فارسی

قرآن کریم از زمان نزول تا زمان حاضر، به خاطر وحیانی بودن و در نتیجه برخورداری از جمال لفظی و معنوی غیرقابلوصف، همواره الگوی بسیاری از شاعران و ادیبان بوده است. در هر دوره و زمانی اصحاب شعر و ادب به فراخور ذوق واستعداد خویش از گنجینه های بی پایان الفاظ، معانی و اسالیب آن بهره برده اند. البته تاثیرپذیری از فرهیگ غالب جامعه امریبدیهی است، از این رو هر ادیب مسلمانی کم و بیش، خودآگاه و ناخودآگاه از میراث فرهگی- اسلامی که خود بر شالوده -ی قرآن بنا نهاده شده، به نحوی بهره مید بوده و این امر موجب شده است که از دیرباز بررسی تاثیر قرآن کریم بر اندیشه هاو جلوه های لفظی و معنوی شاعران مسلمان، مورد علاقه ادب پژوهان قرار گیرد. ایرانیان با اثرپذیری از سرچشمه ی زلالقرآن کریم آثاری جاودانه در نظم و نثر آفریده اند و بسیاری از دیوان اشعار ایرانی به زیور آیات قرآنی آراسته است، اینآیات چه به طور کامل، و چه به صورت کلمات و ترکیبات و نیز در قالب داستان ها و شخصیت های قرآنی در آثار آنانتجلی یافته است. پژوهش حاضر بر آنست با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از دواوین شعر فارسی به بررسی تاثیرپذیری شاعران فارس زبان از کلام الهی بپردازد.

قرآن کریم، شعر فارسی، تاثیرپذیری، واژگان، مفاهیم