چالش های استراتژیک عدم مشارکت اجتماعی، مطالعه موردی: شهر زنجان

مشارکت به معنی به کار گرفتن منابع شخصی به منظور سهیم شدن در یک اقدام جمعی است .هر جامعه ای )مدرن و سنتی( از طریق مشارکت رسمی و غیر رسمی ارتباطات و مبادلات میان افراد شناخته میشود .میزان این مشارکت بیانگر سطح توسعه یافتگی جامعه به حساب می آید.زیرا که گستردگی فراگیری و تنوع مشارکت اجتماعی جوامع در گرو بسط الگوهای تصمیم گیری نظارت و کنترل اجتماعی دموکراتیک وکثرت گرا است .بسیاری از منافع اجتماعی از عضویت در تشکل های داوطلبانه حاصل میشود .و مشارکت در سطح فردی در جامعه محلی شامل انجام فعالیت های داوطلبانه رفتارهای اجتماعی همراه با عاطفه را به مردم می آموزد . با توجه به ویژیگی های جامعه ایران به نظر میرسد که مهم ترین و نیرومند ترین نهاد موثر در شکل گیری مشارکت اجتماعی میتواند نهاد دین باشد زیرا در دین اسلام آموزه های دینی بر رفتارهایی تاکید دارند که زمینه و بستر شکل گیری مشارکت های اجتماعی را فراهم می آورند.و مشارکت اجتماعی بین گروه ها ی جنسیت تاهل و سن تفاوت معناداری دارد.

مشارکت ، اعتماد ، رضایت ، همبستگی،آینده نگری