چکیده :

هدف پژ‍وهش حاضر بررسی نوآوری¬های بازداشت موقت در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 می‏باشد. روش پژوهش در این مطالعه از نوع توصیفی و جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‏ای می‏باشد. بازداشت متهم مهم‌ترین تامین کیفری است که اعمال آن تحت ضوابط و شرایط خاصی در اختیار قاضی است. این نوع تامین وسیله‌ای ضروری در رسیدگی به امور کیفری است، ولی استفاده بی‌رویه و بدون رعایت ضوابط قانونی از آن اقدامی مضر برای منافع عمومی و آزادی‌های فردی است. قانون آئین دادرسی کیفری جدید (مصوب1392) در رابط با صدور قرار بازداشت موقت تغییراتی کرده، از جمله اضافه کردن جهاتی به جهات اعمال موارد صدور قرار بازداشت و لغو جهاتی دیگر، رفع ابهامات موجود در قانون سابق با به کار بردن صریح عبارت جایز بودن قرار بازداشت حذف موارد بازداشت اجباری، در نظر گرفتن جبران خسارت از متهمان بیگناه و … همه و همه در جهت حفظ هر چه بیشتر حقوق دفاعی و آزادی‌های متهم است. امروزه تقریبا در تمامی اسنادی که در آنها راجع به این قرار سخن رفته است به اینکه بازداشت موقت باید معقول باشد و به صورت قاعده کلی در نیاید تاکید گشته پس قانونگذاران کشورهای مختلف نیز باید در راستای همنوایی با این اسناد با احصاء موارد بازداشت موقت دست قضاوت را از صدور آزادانه این قرار کوتاه کرد. آئین دادرسی کیفری جدید با ایجاد نوآوری‌هایی در زمینه حقوق دفاعی متهم بستر مناسبی برای رعایت حقوق وی فرآهم آورده و منشاء تحول در این زمینه می‌باشد، در پژوهش پیش رو محقق تلاش کرده تا با بررسی قانون جدید در رابطه با قرار بازداشت این تحولات را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد.

کلید واژگان :

بازداشت موقت، قرار، تأمین، آیین دادرسی کیفری 1392.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک