چکیده :

توجه به هستی بنیادی ترین موجود خلقت و دل درگرو مساله برگزیده شدن و برتری ایشان بر سایر موجودات عالم هستی و از طرفی رانده شدن وی از بهشت، زیبایی یحبهم وتار یحبونه را تا خودشناسی و خداشناسی با گذر از هفت وادی ایمن عالم وحدت با سیرحرکت سیمرغ و سی مرغ و هفت کوچه عشق از اهم مبانی قابل اعتنا در این نگاه کنشگرانه به کائنات هستی است. و انسان این اعجوبه خلقت نهایت دل در گرو رفاقت و دوستی برحق دارد و در سایه این دوستی دریافتن هم نوع نیز جایگاهی مهم را داراست تا در فیصله روند تکوین ارتباط ها بتواند از فردگرایی و انزوا فاصله گرفته و با خلق و در خلق به سوی حق حرکت کند.آشنایی با تم های اصلی رفاقت نشانگر شناخت انسان از جهت یابی هویت اجتماعی خواهد بود.

کلید واژگان :

رفاقت، دوستی، دیدگاه قرآن، انسان، خودسازی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک