چکیده :

در گذشته از اصول انصاف و کد خدامنشی به عنوان یک روش غیر قضایی برای حل و فصل اختلافات استفاده میشده است بطوری که شاهد استفاده بیش از پیش این اصول در قرن 17 و 18 بوده ایم . لیکن در معاهدات و کنوانسیون های بین المللی مانند: کنوانسیون لاهه یا کنوانسیون حقوق دریاها ودیوان بین المللی دادگستری (که به عنوان نمونه ای از وجود اصل انصاف و کد خدامنشی در معاهدات بین المللی میباشد ) در صورت سکوت قانونگذار، دو طرف اختلاف میتوانستند به این اصول غیر قضایی به علت ویژگی های من جمله: انعطاف پذیر بودن ، رعایت عدالت و انصاف و..... تمسک جویند . اما امروزه در حل و فصل اختلافات بین المللی از آنجاییکه مقنن نمی خواهد ازاصول قانونی دور شود ، قوانین سخت و غیر قابل انعطاف را به اصول و روش های غیر قضایی ترجیح میدهد . اما نگارنده در مقاله حاضر سعی نموده ابتدا به تبیین جایگاه اصل انصاف و کد خدامنشی در حقوق داخلی ایران و حقوق بین الملل بپردازد و سپس نقش اصل انصاف و کدخدامنشی در منازعات و اختلافات تجاری و سرمایه گذاری خارجی را مورد واکاوی قرار دهد و چرایی عدم استفاده از این اصول را بیان کند. از ماحصل پژوهش حاضر استفاده بیشتر و بهتر اصول غیر قضایی از جمله :(اصل انصاف و کد خدامنشی ) در حل و فصل اختلافات و منازعات داخلی و بین المللی میباشد . همچنین روش پژوهش حاضر از نظر نوسینده توصیفی -تحلیلی خواهد بود .

کلید واژگان :

اصل انصاف ، کد خدامنشی ، حل و فصل اختلافات بین المللی ،روش های غیر قضایی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک