بررسی و تحلیل فهم واقعی نهضت مشروطه خواهی ایرانیان از دیدگاه اندیشه پردازان مخالف و موافق

داستان مشروطه گی در ایران سر درازی دارد . در مشروطه روساختهای سیاسی ما رفوگری شد و در حالی که زیرساختهای اجتماعی اقتصادی و فرهنگی تغییر نیافته بودند. افراد و جناح های مختلفی هر یک با عقاید و دیدگاههای متفاوتشان در دفاع از مشروطه یا در رد آن برخاستند. علمای بزرگ و روشنفکران آزادیخواهی که به تایید و دفاع از آن قدم علم نمودند یا تصور درست و روشنی از آن نداشتند یا به علت دیدگاه دینی جامعه از مفهوم غربی آن اغماض نموده و اصرار بر اصلاح و توجیه دینی آن داشتند.علت عدم تصور درست و روشن از مفهوم مشروطه را باید در آثار منورالفکرانی دید که هدف اصلی آن را نمی شناختند ولی به حکم مصلحت اندیشه های مشروطه گری را رنگ اسلامی زدند و در موردی هم مشروطه و اسلام را یکی دانستند. در این میان افکار و دیدگاههای دو شخصیت آن دوران را مورد بررسی قرار خواهیم داد که شیخ فضل الله نوری بعنوان مخالف اندیشه های غربی مشروطه خواهی بدرستی به این نکته پی برده بود که مشروطه از اساس غربی است و با اندیشه ها و روحیات جامعه دینی و اسلام وشریعت ناسازگار است و میرزا فتحعلی آخوندزاده از موافقان نهضت مشروطه خواهی که با تفکر سکولاریستی خود معتقد بود آرمانهای تماما غربی و مدرن مشروطه خواهی ایرانیان هیچ سنخیتی با اسلام و اندیشه های دینی ندارد و نمی توان بین آنها سازشی برقرار نمود. بررسی دیدگاهها و نظرات این دو نفر از دو رویکرد متفاوت نشان داد در بین همه فکرها و اندیشه ورزی ها در باب مشروطه این دو نفر بهتر از همه تشخیص دادند مشروطه چه بود و دلیل اینکه شکست خورد چه بوده است. با این تفاوت که دارای دو فکر و عقیده مختلف مخالف و موافق قضاوت می کردند.روش بکار گرفته شده در این تحقیق روش توصیفی تحلیلی و شیوه جمع آوری اطلاعات بصورت تحقیق کتابخانه ای و اینترنتی می باشد.

مشروطه، فضل الله نوری، آخوند زاده، روشنفکران، روحانیون