مروری بر مفهوم سرمایه گذاری ثابت

سرمایه گذاری ثابت1 در اقتصاد به معنی خرید سرمایه ثابت جدید،تولید شده است.سرمایه گذاری به عنوان یک متغیر جریان اندازه گیری می شود-یعنی به عنوان مقدار در واحد زمان در نظر گرفته می شود. در نتیجه، سرمایه گذاری ثابت انباشت دارایی های فیزیکی مانند ماشین آلات، زمین،ساختمان ها،تأسیسات،وسایل نقلیه یا فناوری است.معمولا،ترازنامه یک شرکت همزمان میزان هزینه برای دارایی های ثابت را در طول یک فصل(سه ماه) یا یک سال و کل ارزش سهام دارایی های ثابت متعلق به آن را بیان می کند. سرمایه گذاری ثابت با سرمایه گذاری در نیروی کار، هزینه های عملیاتی جاری2،مواد یا دارایی های مالی در تضاد است.دارایی های مالی هم ممکن است برای مدت معینی نگه داشته شوند(به عنوان مثال اوراق قرضه3) اما معمولا به آنها «سرمایه گذاری ثابت» گفته نمی شود به این دلیل که نگه داری آنها شامل خرید دارایی های ثابت فیزیکی نشده است. اصطلاح رایج تر برای اینگونه سرمایه گذاری های مالی «سرمایه گذاری مدت معین» است. سپرده های بانکی سپرده هایی هستند که برای پول یک بازه ثابتی مانند یک یا دو سال در حساب پس انداز متعهد شده اند، که بطور مشابه «سپرده های با مدت ثابت» نامیده می شوند.

سرمایه گذاری ثابت، هزینه های عملیاتی جاری،سپرده های بانکی، سرمایه گذاری مدت معین