چکیده :

با توجه به فراگیری آموزش عالی بعه عنوان ثروت و سرمایه ملت‌ها و جوامع و نقش آن در اقتصاد دانش، موسسات آموزش عالی برای کاهش هزینه ها، ایجاد ارزش افزوده برای فایق آمدن بر رقبای خود، تحقق بخشیدن به انتظارات نوپدید ذینفعان درونی و برونی، تعامل با جامعه وجهان کار، ارتقاء مداوم کیفیت یاددهی و یادگیری و پژوهش و نیز پاسخگویی به افزایش تقاضا، به کیفیت آموزش توجه ویژه‌ای نموده‌اند. تغییرات سریع و گستردۀ محیطی، نظام¬های سنّتی برنامه ریزی و مدیریت را با چالشهای فراوانی مواجه ساخته است. برنامه ریزی مبتنی بر آمایش به عنوان راهی برای غلبه بر این چالش ها و بیرون کشیدن فرصت ها از دل تهدیدها شناخته می شود. از این رو آمایش سرزمین به دلیل انعطاف پذیری در برابر بدیل¬های متغیّر آینده، با استقبال روز افزونی از طرف دولت ها و سازمان ها روبرو شده است. امروزه یکی از شاخص ها و معیار های توسعه یافتگی، میزان انطباق برنامه های اجرائی هر کشور با مبانی و مطالعات آمایش می باشد. آمایش نوعی برنامه ریزی بلند مدت است که هدف آن سازماندهی اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی به منظور تحقق آینده ای مطلوب است. این رویکرد، زمینه تعامل میان سه عنصر انسان، فضا و فعالیت، و ارائه چیدمان منطقی و مناسب فعالیت ها در عرصه سرزمین را فراهم می کند. كيفيت آموزش، از جمله دغدغه‌هاي اصلي نظام‌هاي آموزش عالي در اغلب كشورهاي جهان بوده است. برخي از كشورها در دو دهه اخير، از طريق ارزيابي مستمر، اين تشويش را كاهش داده و در جهت رفع آن كوشيده‌اند. از جمله كوشش‌هاي انجام شده مي‌توان به اجراي طرح‌هاي تضمین کیفیت در سطح ملي و نيز ايجاد ساز و كارهاي اعتبارسنجي منطقه‌اي و بين‌المللي اشاره كرد. هر چند كميت و كيفيت كوشش‌هاي ياد شده در كشورهاي مختلف متفاوت بوده، اما ميزان آن ها به طور چشمگيري در سطح ملي و بين‌المللي در دهه اخير افزايش يافته است. در اين مقاله، ضمن اشاره به ضرورت، شاخص‌ها و راهکارهای تضمین کیفیت در آموزش عالي ایران، به تجربه‌هاي بدست آمده در سطح بين‌المللي و کشورمان ایران اشاره گرديده است.

کلید واژگان :

تضمین کیفیت، آموزش عالي، فرآیند بولونیا



ارزش ریالی : 500000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک