چکیده :

پویایی‌های روان‌شناختی در محیط‌های آموزشی، به‌ویژه نقش پیوندهای عاطفی ایمن و حس سرزندگی تحصیلی، از عوامل بنیادین شکل‌دهنده‌ی کامیابی علمی در دانشجویان محسوب می‌شوند؛ با این حال، شواهد تجربی اندکی در بستر فرهنگی–اجتماعی ایران وجود دارد که این روابط را در قالب مدل‌یابی ساختاری بررسی کرده باشند. هدف پژوهش حاضر، تحلیل روابط بین سبک‌های دلبستگی، سرزندگی تحصیلی و کامیابی آموزشی در میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه بود. مطالعه حاضر از نظر هدف، کاربردی و از حیث روش اجرا، کمی با طرح توصیفی–همبستگی (ماتریس همبستگی) بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان این واحد دانشگاهی (N=15,730) و نمونه آماری به حجم ۳۷۰ نفر بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای طبقه‌بندی‌شده بر حسب جنسیت و گروه آموزشی انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه سرزندگی تحصیلی دهقانی‌زاده و حسین‌چاری (۱۳۹۳)، معدل دو نیم‌سال متوالی برای سنجش کامیابی آموزشی، و مقیاس‌های استاندارد سبک‌های دلبستگی آرمسدن و گرینبرگ (۲۰۱۷) و ون آدنوون و همکاران (۲۰۱۵) بود. روایی محتوایی ابزارها به تأیید خبرگان و پایایی آنها با آلفای کرونباخ (α = 0.895) در سطح مطلوب تأیید شد. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد بین سبک‌های دلبستگی و ابعاد آن با سرزندگی و کامیابی آموزشی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p < 0.01). یافته‌های رگرسیون چندگانه نیز بیانگر آن بود که این متغیرها به‌طور معناداری توان پیش‌بینی عملکرد تحصیلی دانشجویان را دارند. بر اساس این نتایج، ارتقاء کیفیت پیوندهای اجتماعی–عاطفی در فضای دانشگاهی می‌تواند به‌عنوان راهبردی مؤثر جهت توانمندسازی آموزشی و تقویت انگیزش تحصیلی مورد توجه سیاست‌گذاران آموزشی قرار گیرد.

کلید واژگان :

سبک‌های دلبستگی، سرزندگی تحصیلی، کامیابی آموزشی، مدل‌یابی ساختاری، دانشگاه آزاد اسلامی  



ارزش ریالی : 500000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک