چکیده :

هدف: مقایسه سلامت عمومی دانش آموزان شركت كننده در ورزش همگانی با دانش آموزان غیر فعال بود. روش شناسی: جامعه آماری این تحقیق را دانش آموزان شركت كننده در ایستگاه های ورزش همگانی و دانش آموزان غیر فعال شهر چالوس تشکیل داده است. با استفاده از نمونه گیری تصادفی 113 نفر افراد شركت كننده در ورزش همگانی و 113 نفر افراد غیر فعال به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند . پرسشنامه استاندارد سلامت عمومی GHQ28 جهت اندازه گیری 2خرده مقیاس )سلامت جسمانی، اضطراب و اختلال خواب كاركرد اجتماعی و افسردگی( كه دارای اعتبار بالایی هم می باشد 3/81-3/31( R= ) استفاده گردید. جهت آنالیز داده ها از آزمون یومن ویتنی و آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن در سطح p≤ 0/05 استفاده گردید یافته ها: وضعیت سلامت جسمانی دانش آموزان شركت كننده در ورزش همگانی بهتر از دانش آموزان غیر فعال است بطوریکه دانش آموزان شركت كننده در ورزش همگانی اضطراب و اختلال خواب كمتری نسبت به افراد غیر فعال داشتند. وضعیت كاركرد اجتماعی و افسردگی دانش آموزان شركت كننده در ورزش همگانی بهتر از دانش آموزان غیر فعال بود؛ بین سلامت عمومی دانش آموزان شركت كننده در ورزش همگانی با مدت فعالیت ورزشی نیز ارتباط معنی داری یافت شد . نتیجه گیری: می توان گفت كه ورزش همگانی بر سلامت عمومی دانش آموزان فعال تأثیر مثبتی دارد؛ و هرچه مدت فعالیت بیشتر باشد احتمال افزایش سلامتی عمومی دانش آموزان نیز بیشتر خواهد بود .

کلید واژگان :

ورزش تفریحی، سلامت جسمانی، كاركرد اجتماعی، افسردگی و اضطراب .



ارزش ریالی : 120000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک