بررسی نئوسپوراکنینوم در گاوهای شیری دچار سقط در شهرستان ارومیه

نئوسپوراکنینوم تک یاخته ای از رده آپی کمپلکسا و از عوامل مهم سقط جنین در گاو است که سبب خسارات اقتصادی وسیعی در جهان می گردد این انگل برای نخستین بار در سال ۱۹۸۴ در کشور نروژ و در سگ ها گزارش گردید که سبب ضایعات عصبی- عضلانی منجر به فلجی پاهای خلفی در دام های مبتلا می گردید سپس در سال ۱۹۸۸ یاخته فوق نامگذاری و در سال ۱۹۸۹ از جنین سقط شده یک گاو جدا گردید گاوها از طریق جفت و یا بلع اووسیست های دفع شده توسط سگ به عنوان میزبان نهایی انگل دچار نئوسپوروزیس می گردند و سقط جنین ممکن است در هر سنی از آبستنی مشاهده گردد بنظر می آید که میزان سقط در دام های آلوده به میزان سه تا هفت برابر بیشتر از دام های غیر آلوده می باشد بنابراین می توان نتیجه گرفت که علامت عمده آلودگی به نئوسپوراکنینوم در گاوهای بالغ سقط جنین بوده و غالبا سقط در ماه های ۶_۵ حاملگی رخ می دهد هدف از بررسی حاضر تعیین شیوع سرمی آنتی بادی های موجود بر علیه تک یاخته نئوسپوراکنینوم در گله های گاوهای شیری شهرستان ارومیه و ارتباط آن با سقط جنین در گله های مذکور بود. مواد و روش کار: نمونه های خونی از ۶۳ راس گاو شیری دارای سابقه سقط تهیه و بلافاصله به آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه منتقل گردید. سپس سرم نمونه های فوق توسط سانتریفوژ کردن آنها با دور ۱۰۰۰ به مدت ۱۰ دقیقه جدا گردید و تمامی سرم های جدا شده تا هنگام آزمایش در منفی ۲۰ درجه سانتیگراد نگهداری گردید سپس نمونه ها جهت حضور آنتی بادی علیه نئوسپوراکنینوم مورد بررسی قرار گرفتند نتایج: در بررسی حاضر از ۶۳ نمونه سرم از گاوداری های صنعتی و نیمه صنعتی شهرستان ارومیه مورد بررسی قرار گرفت مطالعه فوق نشان داد که حضور آنتی بادی علیه نئوسپوراکنینوم در تعداد ۱۲ نمونه یافت گردید به نظر می رسد که این تک یاخته را می توان از عوامل مهم همه گیری های سقط جنین در گله های گاو در منطقه ارومیه و سایر نقاط کشور بشمار آورد و توصیه می گردد تا در صورت برخورد با مواردمشکوک سقط های مکرر در گله های گاوهای شیری بررسی وضعیت آلودگی گله به نئوسپورا کنینوم مد نظر قرار گیرد.

کلمات کلیدی: سقط، نئوسپوراکنینوم ، ارومیه ، گاو شیری