امروزه اصلاحات بازار محور در آموزش عالی در سراسر جهان به یک پدیده رایج تبدیل‌شده است؛ اما آنچه در حال حاضر در نظام آموزش عالی کشور در حال تکوین است، خصوصی‌سازی و تجاری‌سازی در آموزش عالی است که به‌عنوان یک کپی کم‌رنگ از منطق نئولیبرالیسم، دیدگاه سودآوری دانش و دانشگاه را توجیه می‌کند. چنین اصلاحات بازارگرایانه نه‌تنها بدون ایجاد زیرساخت¬های مختلف با اهداف آموزشی کشور سازگار نیست بلکه به آموزش عالی آسیب جدی می‌زند و تأثیرات منفی قابل‌توجهی نیز بر دانشگاه‌ها خواهد داشت. در مقاله حاضر با اتخاذ یک پارادایم تفسیری- تحلیلی از سیاست‌ها و رويكردهاي آموزش عالي در ايران که در اسناد بالادستی مربوطه به‌ویژه نقشه جامع علمی کشور انعکاس و از آن به‌عنوان مهم‌ترین سند راهنما در امور علمي و تحصيلي یاد می¬شود، تلاش می¬گردد تا اثرات نئولیبرالیسم و نفوذ سرمایه¬داری آکادمیک در نظام آموزش عالی کشور به‌طور انتقادی مورد کندوکاو قرار گیرد. مضافاً تأثیر نئولیبرالیسم بر ابعاد و عناصر مختلف آموزش عالی ایران نیز تحلیل و درنهایت، برخی از پیامدهای اصلاحات بازارگرایانه ناشی از نئولیبرالیسم و پدیده سرمایه¬داری آکادمیک در آموزش عالی ایران هم موردبحث قرار خواهد گرفت.
کلید واژگان :نئولیبرالیسم، سرمایه¬داری آکادمیک، آموزش عالی، ایران.
ارزش ریالی : 100000 ریال
با پرداخت الکترونیک