از دیر زمان، عنصر نور در اسطوره، تاریخ و فلسفه جهان شناسی اقوام گوناگون حضور داشته است. اوج حضور مفاهیم نورانی با شاکله عقلانی، در دین مبین اسلام مشاهده می‌شود . شناخت کامل عنصر «نور» و بررسی ماهیت آن با در نظر گرفتن نمودها و کارکردهای متفاوت و بررسی سیر تاریخی و تحول آن در مکاتب و ادیان مختلف میسّر می‌شود. نور به عنوان پدیده‌ای بدیهی، در فلسفه، عرفان و زیبایی شناسی هنری مرکزیت دارد. حضور نور در دو بعد از مهم‌ترین ابعاد هنری اسلامی یعنی معماری و نگارگری جلوه و حضوری ذاتی دارد. به عبارت دیگر این نور است که تعیین کننده هویت ذاتی اثر هنری است یعنی نه تنها اثر را نماد جلوه نورانی وجود قرار می‌دهد، بلکه بدان شکوه و جلال می‌بخشد. مساجد در گستره‌ی ممالک اسلامی، مهم‌ترین بنای مذهبی مسلمانان به شمار رفته و سرآمدترین هنرمندان هر دیار، غایت عیار هنرمندی خویش را مصروف ظهور مکانی در شأن و منزلت خانه‌ی خدای «خالق» و «مُصَوِّر» خود، می‌دارند. هنرمند مسلمان باور دارد که «خدا» نور آسمان ها و زمین است و نور آرایی فضای خودساخته را بر این معیار استوار می‌دارد. هدف از انجام این پژوهش شناخت، تحقیق و مطالعه‌ی نماد نور در هنر اسلامی و هنر مسیحی و کاربرد آن در معماری کلیسا و مساجد است. روش تحقیق این پژوهش توصیفی- تطبیقی است. شیوه گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای است.
کلید واژگان :نور، هنر اسلامی، هنر مسیحی، کلیسا، مسجد.
ارزش ریالی : 150000 ریال
با پرداخت الکترونیک