دانش آموزان دوره متوسطه بود. روش پژوهش نيمه تجربي و از نوع پيشآزمون- پسآزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه دانش آموزان پسر دوره متوسطه مدارس شهر ايلخچي 1395 مشغول به تحصيل بودند. نمونه شامل 52 دانشآموز بود كه به - مي باشند كه در سال تحصيلي 96 روش نمونهگيري خوشهاي چندمرحلهاي انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش ( 25 نفر) و گروه كنترل ( 27 نفر) گمارده شدند. ابزار جمعآوري دادهها پرسشنامه سازگاري تحصيلي و انگيزش تحصيلي بود كه تمام آزمودنيها در مرحله پيشآزمون آن را تكميل كردند، سپس برنامه آموزش مهارت هاي ارتباطي براي گروه آزمايش در هشت جلسه اجرا شد و در نهايت، پسآزمون از تمام گروه هاي گروه آزمايش و كنترل گرفته شد. به منظور تجزيه و تحليل دادهها از روش تحليل كواريانس استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش مهارتهاي ارتباطي بر انگيزش تحصيلي و سازگاري تحصيلي دانش آموزان دوره متوسطه تأثير دارد. در واقع آموزش مهارتهاي ارتباطي باعث افزايش انگيزش دروني، انگيزش بيروني و سازگاري تحصيلي شده و ميزان بيانگيزشي را در دانش آموزان كاهش ميدهد.
کلید واژگان :سازگاري تحصيلي، انگيزش تحصيلي، آموزش مهارتهاي ارتباطي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک