اهداف: هدف پژوهش حاضر مقايسه سرسختی روان¬شناختی و تاب¬آوری در دانش¬آموزان شاهد و عادی بود. ابزار و روش¬ها: پژوهش توصيفی از نوع علی- مقايسه¬ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش¬آموزان شاهد و غير شاهد مدارس متوسطه شهر ايلخچي (تبريز) در سال تحصيلی 96-1395 بودند. بدين منظور 40 دانش¬آموز شاهد و 40 نفر دانش¬آموز غير شاهد به روش نمونه¬گيری خوشه¬ای انتخاب شدند. برای جمع¬آوری داده¬ها از پرسشنامه سرسختی روان¬شناختی کوباسا و تاب¬آوری کانر و ديويدسون استفاده شد. تجزيه و تحليل داده¬ها با روش آماري تحليل واريانس انجام گرفت. يافته¬ها: نتايج پژوهش نشان داد که بين دانش¬آموزان شاهد و عادی در متغيرهای سرسختی روان¬شناختی و تاب¬آوری تفاوت معناداری وجود دارد. بر اساس يافته¬ها دانش¬آموزان شاهد در متغيرهای سرسختی روان¬شناختی و تاب¬آوری از ميانگين پايين¬تری برخوردارند. نتيجه¬گيري: بنابراين يافته¬های پژوهشی حاضر می¬تواند برای نهادهای مسئول فرزندان شاهد اطلاعات موثقی بدست دهد تا بتوانند کارايی و اثربخشی خدمات خویش را ارزيابی کنند و در تداوم يا اصلاح روندهای موجود تصميم گيری کنند.
کلید واژگان :سرسختي روان¬شناختي، تاب¬آوري، دانش¬آموزان شاهد.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک