چکیده :

هدف اصلی این مقاله سنجش رابطه بین سرمایه اجتماعی و توسعه مالی در ایران طی سال‌های 1392-1363 است. به این منظور، تعداد پرونده‌های قضایی سالیانه در خصوص چک بلامحل به‌عنوان شاخص سرمایه اجتماعی، نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی به‌عنوان شاخص توسعه مالی و سایر متغیرها شامل: شاخص توسعه اقتصادی، نرخ تورم و درجه بازبودن تجاری به‌عنوان متغیرهای کنترل به‌کار گرفته شده‌اند. یافته‌های این تحقیق با استفاده از آزمون‌های هم‌انباشتگی یوهانسن ـ یوسیلیوس و علیت گرنجری تودا و یاماموتو، نشان‌دهنده اثر مثبت سرمایه اجتماعی بر توسعه مالی در بلندمدت و رابطه علیت دو‌طرفه بین این متغیرهاست.

کلید واژگان :

سرمایه اجتماعی، توسعه مالی، ایران، هم‌انباشتگی، آزمون علیت تودا و یاماموتو.



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک