ارزیابی میزان ارتباط سرمایه روانشناختی جوانان با کاهش گرایش به جرم در شهرستان نکا

زمینه و هدف : هدف پژوهش حاضر، ارزیابی میزان ارتباط سرمایه روانشناختی جوانان با کاهش گرایش به جرم می باشد. روش : این پژوهش، از حیث هدف کاربردی است و از نظر ماهیت همبستگی بوده و روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه جوانان شهرستان نکا 35-18به تعداد 26500 نفر تشکیل می دهد که نمونه آماری براساس فرمول کوکران برابر با 378 نفر می باشد. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه استاندارد سرمایه روانشناختی لوتانز و اولیو(2007)و پرسشنامه محقق ساخته گرایش به جرم استفاده شده است روایی پرسشنامه‌ها توسط روایی محتوایی و به وسیله اساتید و کارشناسان محترم انتظامی مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب 84/0و 92/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری همبستگی، رگرسیون و آزمون فریدمن با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافته ها و نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان می دهد که سرمایه روانشناختی با ضریب 0.639 رابطه مثبت و معنادار با گرایش به جرم دارد. همچنین ابعاد سرمایه روانشناختی (خودکارآمدی، امیدواری، خوشبینی، تاب آوری) رابطه مثبت و معنادار با گرایش به جرم دارند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که با افزایش سرمایه روانشناختی و تقویت بنیه روحی روانی افراد می توان از معضل اجتماعی جرم در جامعه کاست و بدین طریق افراد را در برابرمشکلات و بن بست های زندگی، واکسینه نمود.

سرمایه روانشناختی گرایش به جرم شهرستان نکا