نگرش دانش آموزان نسبت به پلیس: مطالعه موردی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر سنندج

هدف از این پژوهش بررسی نگرش دانش آموزان نسبت به پلیس بود که به روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی شهر سنندج می باشد، که بنا به آمار اداره آموزش و پرورش کل استان کردستان تعداد کل دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر سنندج در سال 1392 معادل 11440 نفر است. با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، نمونه ای به حجم 360 نفر از این دانش آموزان انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی آن با استناد به نظر متخصصان و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ 0/83 مورد تأیید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل عاملی اکتشافی، آزمون مجذورکای تک نمونه ای، آزمون یومن - ویتنی و آزمون کروسکال والیس استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخص های پرسشنامه نگرش نسبت به پلیس، قابل تقلیل به پنج مؤلفه قابلیت اعتماد و در دسترس بودن؛ انجام درست وظایف قانونی؛ عدالت و توانمندی؛ حضور مؤثر در اجتماع و مردم مداری؛ و گرایش اجتماعی به شغل پلیس یود. نتایج همچنین نشان داد که نگرش نسبت به پلیس در مجموع و بر حسب چهار مؤلفه قابلیت اعتماد و در دسترس بودن؛ انجام درست وظایف قانونی؛ عدالت و توانمندی؛ و حضور مؤثر در اجتماع و مردم مداری، به طور معنی داری مثبت بود. با این حال نگرش دانش آموزان نسبت به مؤلفه گرایش اجتماعی به شغل پلیس، در سطح نامطلوبی بود. در نهایت یافته ها بیانگر تفاوت دیدگاه های دانش آموزان بر حسب جنسیت و پایه تحصیلی بود. در پایان این نتایج به بحث گذاشته شده اند.

نگرش نسبت به پلیس، دانش آموزان، مقطع ابتدایی