مقدمه: اين پژوهش با هدف بررسي ميزان شيوع اختلال نقص توجه/ بيش فعالي در بين دانش آموزان سال سوم ابتدايي شهرستان رشت در سال تحصيلي 87-1386 انجام گرفت. روش کار: در اين مطالعه توصيفی، 200 دانش آموز از بين مدارس ابتدايي شهر رشت به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند و پس از تکميل فرم معلم و والد پرسشنامه کانرز توسط معلمين و والدين شرکت کنندگان، داده هاي به دست آمده با بهره گيری از آزمون خی دو تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: به دلیل عدم همکاری برخی از والدین در فرآیند پژوهش، پرسشنامه های 19 نفر از آزمودني ها طي فرآيند پژوهش از پژوهش کنار گذاشته شدند و سپس داده ها مورد بررسی قرار گرفتند. نتايج نشان داد که طبق گزارش معلمان، 26 نفر (4/14%) و طبق گزارش والدين 32 نفر (67/17 %) و برحسب گزارش هر دو 14 نفر (7/7 %) به اختلال نقص توجه/ بيش فعالي مبتلا هستند. همچنین نتایج به دست آمده نشان داد که از نظر معلم ها، والدین و هردو آنها، تفاوت معناداری (در سطح 05/0>P) بین پسران و دختران از نظر ابتلا به این اختلال وجود ندارد. نتيجه گيري: ميزان شيوع گزارش شده توسط والدين، معلمان و هر دو در مقايسه با مطالعات پيشين نسبتا بالا مي باشد که دليل احتمالي آن انتخاب نمونه از پايه تحصيلي سوم مي باشد.
کلید واژگان :اختلال نقص توجه/بيش فعالي، شيوع شناسی، پرسشنامه کانرز
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک