هدف اصلي از انجام اين تحقيق، ارزيابي از كيفيت برنامه درسي موجود در دانشگاه هاي مناطق محروم با رويكردي انتقادي بوده است كه در اين تحقيق، كيفيت برنامه درسي به معناي حداقل حد مطلوبيت در اين مناطق در نظر گرفته شده است. ابعاد مورد بررسي براي ارزيابي كيفيت برنامه درسي دانشگاه ها مديريت برنامه درسي، هدف ها، محتوا و فرايند ياددهي- يادگيري در نظر گرفته شده است. اين مطالعه توصيفي- تحليلي از نوع پيمايشي در سال تحصيلي 92-1391 انجام شد. جامعه آماري اين تحقيق را كليه مدرسان (كارشناسي ارشد و بالاتر) و دانشجويان (مقاطع كارداني و كارشناسي) دانشگاه هاي آزاد اسلامي، پيام نور و جامع علمي -كاربردي تشكيل مي دهند كه از بين آنها به ترتيب 76 و 143 نفر به صورت تصادفي انتخاب شده بودند، نظرسنجي به عمل آمد. يافته ها نشان دادند كه مدرسان و دانشجويان از كيفيت برنامه درسي در اين دانشگاه ها رضايت كافي نداشته اند و مدرسان نيز محقق شدن كيفيت برنامه درسي در اين دانشگاه ها را ملزوم به تغيير و بازنگري در سياست گذاري هاي آموزش عالي شدند. از بين ابعاد مورد ارزيابي كيفيت در اين دانشگاه ها نيز، به ترتيب فرايند ياددهي- يادگيري، مديريت برنامه درسي، محتوا و هدف ها نيازمند تغيير جدي بودند به طوري كه از لحاظ امكانات، كتابخانه هاي اين مراكز، تناسب دانشجو و استاد، فضاي كلاس ها و وسايل كمك آموزشي كاملاً محرز بوده اند.
کلید واژگان :كيفيت برنامه درسي، آموزش عالي، مناطق محروم، مديريت برنامه درسي، رويكردي انتقادي
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک