موسسات اقتصادي درصد قابل توجهي از داراي يهاي خود را به صورت موجودي هاي نقدي نگهداري م ينمايند و اين امر از ديرباز، نظر پژوهشگران را در مورد عوامل مؤثر بر ميزان نگهداري اين گونه داراييها، به خود جلب كرده است. در اين تحقيق، با استفاده از داد ههاي صورت هاي مالي ميان دوره اي شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران براي دوره زماني سال هاي 1379 الي 1384 و با استفاده از مدل رگرسيون خطي چند متغيره، تأثير 10 عامل در نگهداري موجودي هاي نقدي توسط شركت ها بررسي مي گردد. شواهد تحقيق حاكي از آن است كه حساب هاي دريافتني، خالص سرمايه در گردش، موجودي هاي كالا و بدهي هاي كوتاه مدت، به ترتيب از مهمترين عوامل داراي تأثير منفي بر نگهداري موجود يهاي نقدي هستند. از طرف ديگر، فرص تهاي رشد شركت، سود تقسيمي، نوسان جريان هاي نقدي و سود خالص، به ترتيب از مهمترين عوامل داراي تأثير مثبت بر نگهداري موجودي هاي نقدي هستند، اما شواهد كافي در مورد تأثير منفي بده يهاي بلند مدت و اندازه شركت ها بر نگهداري موجودي هاي نقدي وجود ندارد.
کلید واژگان :نقدينگي، عوامل مؤثر، نگهداري موجودي هاي نقدي، رگرسيون خطي چند متغيره.
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک