چکیده :

مديريت بهينۀ منابع آب نياز به کسب اطلاعات دقيق، از چگونگي شرايط حاکم بر منابع و پيش‌بيني وضعيت آتي آن‌ها دارد. يکي از روش‌هاي مديريتي منابع آب، استفاده از روش‌هاي تصميم‌گيري چند معياره است. هدف از اين پژوهش، انتخاب بهترين مکان به‌منظور احداث سدهاي خاکي برای توسعۀ پايدار منابع آب است. يافته‌ها و نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه در روش ELECTRE بين هفت پهنۀ مذكور، پهنۀ (3،4،5) با 4 بار تسلط و با 2 بار مغلوب شدن با 2 امتياز در رتبۀ اول قرار گرفته‌‌اند و مناسب¬ترين پهنه جهت احداث سد‌هاي خاکي است؛ در مقابل، پهنۀ (1) با 6 بار مغلوب‌شدن و بدون تسلط با 6- امتياز در رتبۀ آخر قرار گرفته است و برای احداث سد‌هاي خاکي مناسب نیست و پهنه‌هاي (2،6،7) به‌ترتيب با (2، 2، 1) بار تسلط و (4، 4، 5) بار مغلوب شدن با امتيازات 2- ، 2- ، 4- به‌ترتيب در رده‌هاي بعدي قرار گرفته‌اند. پهنه‌هاي (1، 2، 6، 7) به‌علت اينكه تعداد دفعات مغلوب¬شدنشان از تعداد مسلط‌شدنشان بيشتر بوده و امتياز منفي به دست آورده‌‌‌اند، بايد حذف شوند.

کلید واژگان :

پهنه‌بندي، حوضۀ آبخيز، شاهرود ميامي، ELECTRE، GIS.



ارزش ریالی : 350000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک