بررسی عناصر داستانی داستان کوتاه « فارسی شکر است » سید محمد علی جمال زاده

امروزه داستان کوتاه بعد از شعر مهمترین نوع ادبی است که به طور گسترده در میان مردم رواج پیدا کرده است در بعضی از کشورها مخصوصاً در کشورهای پیشرفته داستان کوتاه، از همه انواع ادبی رواج زیادتری یافته است. داستان کوتاه به عنوان یک داستان فنی، دارای عناصری مانند طرح و پیرنگ، شخصیت، گفتار، بحران زمان ومکان، زاویه دید و درون مایه می باشد، که همه این عناصر به صورت هماهنگ و سازمان یافته، پیرامون عنصر درون مایه و در خدمت آن در حال حرکت هستند. داستان کوتاه ایرانی با سید محمد علی جمال زاده پا به عرصه گذاشت و هر چند جلوه های این دگرگونی وانقلاب در نثر را در آثار زین العابدین مراغه ای ، میرزا عبدالرحیم طالب اف و میرزا علی اکبر خان دهخدا هم می بینیم . «یکی بود ویکی نبود »در جریان نهضتی ادبی نوشته شد که خاستگاه آن به طور کامل در سده نوزدهم جای دارد. « فارسی شکر است » اولین مجموعه « یکی بود و یکی نبود» است که با حکایات و داستان های سنتی ایران تفاوت های بنیادی و اساسی دارد و عناصر داستانی وارد رگه های آن شده است در خصوص ورود کامل و موفق عناصر داستانی در آن انتقاداتی هم وارد است.

عناصر داستانی، داستان کوتاه، فارسی شکر است، جمال زاده