در اين پژوهش، با مقابلة درخت انجير معابد احمد محمود و عمارت هفت شيرواني ناتانيل در ادبيات تطبيقي، « تأثير » هاثورن، و با استفاده از تعريف اولريش وايس اشتاین از مفهوم چنين استدلال شده است كه محمود از رمان هاثورن تأثير گرفته است. همچنين در اين مقاله، با تمركز بر مؤلفة شگرفي، به مثابة يكي از مهمترين جنبه هاي تشابه دو رمان، و تأكيد بر كاركرد ساختاري متفاوت شگرفي در بافت دو متن، بر خلاقيت و اصالت نويسندة تأثيرپذير تأكيد كرده ايم تا رابطة ميان دو نويسنده از مقولة تقليد (به تعبير وايس اشتاين) متمايز شود. هدف از برجسته كردن اين تفاوت نشان دادن اصالت رمان محمود در بافت تاريخي خويش، به مثابة اثري پسامدرن است. در هر دو رمان، نويسندگان با استفاده از سازوكارهاي روايي شناخته شده ، نظير منتسب كردن روايت به خرافه و استفاده از روايت ذهني، حوادث شگرف را توصيف كرده، و با اين كار، خواننده را در مورد ماهيت طبيعي يا فراطبيعي حوادث دچار ترديد مي كنند. اين شيوة روايت در بخش پاياني رمان محمود دگرگون گشته، پديده هاي شگرف، به مثابة واقعيت انكاناپذير عرضه ميشوند. در اين بررسي تفاوت كاركرد مؤلفة شگرفي را در درخت انجير معابد بر اساس بوطيقايِ پسامدرنِ اين رمان، تشريح كرده ايم.
کلید واژگان :احمد محمود، ناتانيل هاثورن، درخت انجير معابد، عمارت هفت شيرواني، شگرفي، روايت پسامدرن.
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک