اثر نمک و نگهداری در شرایط انجماد بر میزان آبچک، پروتئین آبچک و ازت کل فرار در چهار گونه کفال طلایی، اردک ماهی، کپور و ماهی سفید دریای خزر

این تحقیق به منظور اندازه گیری و مقایسه میزان آبچک، پروتئین موجود در آبچک و ازت کل فرار ماهی کفال طلایی (Liza aurata)، اردک ماهی (Esox Lucius)، کپور (Cyprinus carpio) و ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) در تیمارهای بدون نمک، 2 و 5 درصد نمک در شرایط نگهداری 18- درجه سانتیگراد هنگام دیفراست در فریزرهای خانگی انجام شد. برای هر تیمار 5 قطعه ماهی تهیه شد. میانگین طول کفال طلایی، اردک ماهی، کپور و ماهی سفید به ترتیب 78/2±32/35، 03/2±55/28، 85/1±62/30 و 59/3±57/42 سانتیمتر بود. همچنین میانگین وزن ماهیان مورد مطالعه به ترتیب 64/21±72/432، 82/11±39/124، 01/36±73/722 و 12/38±41/763 گرم بود. بر اساس نتایج بالاترین میزان آبچک 27/4±12/50 گرم و پروتئین موجود در آبچک 32/0±88/4 درصد در ماهی سفید 5 درصد نمک و پایین ترین میزان آبچک 47/0±67/1 گرم در اردک ماهی بدون نمک مشاهده گردید (P<0.05). همچنین پایین ترین میزان پروتئین آبچک 39/0±17/2 درصد در کفال طلایی 5 درصد نمک بود. بالاترین میزان ازت کل فرار در کپور معمولی 2 درصد نمک (28/1±02/18 میلی گرم در 100 گرم) و پایین ترین میزان این شاخص در ماهی کفال طلایی 2 درصد نمک (05/0±28/3 میلی گرم در 100 گرم) بود (P<0.05). در این تحقیق میزان نمک بر میزان آبچک ماهیان منجمد تاثیر داشت (P<0.05)، اما بر میزان پروتئین موجود در آبچک و ازت کل فرار تاثیری ندارد.

آبچک، پروتئین، ازت کل فرار، نمک، ماهی، انجماد